numer |
37 |
rodzaj kompozycji |
malarstwo ścienne |
materiał |
- |
autor |
Franciszek Kmita (w zespole) |
data powstania |
1951 |
lokalizacja |
Mazowieckie Centrum Kultury |
adres |
Elektoralna 12 |
stan zachowania |
dobry |
|
|
Przy ulicy Elektoralnej mieści się Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki, zajmujące odbudowany po wojnie budynek dawnego Szpitala św. Ducha, wzniesionego w 1861 roku w neorenesansowym stylu przez architekta Józefa Orłowskiego. Eklektyczny gmach przystosowano do pełnienia funkcji Domu Kultury Warszawskiej Rady Związków Zawodowych, który oficjalnie inaugurował swoją działalność w lutym 1953 roku. Ściany pomieszczeń parteru budynku zdobią socrealistyczne scenki rodzajowe, wykonane przez studentów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie z Pracowni Malarstwa Monumentalnego profesora Jana Seweryna Sokołowskiego. Górne partie ścian tzw. Sali Elektorskiej wypełniają sielskie obrazki przedstawiające "lud pracujący stolicy" spędzający czas na zabawie i uprawianiu sportów, przeplatane kompozycjami o motywach roślinnych i animalistycznych. Autorem jednego z tych dzieł był zmarły w 2013 roku znany w środowisku artystycznym Kazimierza nad Wisłą malarz Franciszek Kmita, który jako jedyny sygnował swoje dzieło (scena zabawy z zespołem muzycznym). Kompozycje malarskie Sali Elektorskiej nie grzeszą, niestety, szczególnymi walorami artystycznymi. Zdecydowanie lepszej (choć to nadal pojęcie względne) klasy malarstwo zdobi hol główny budynku. Propagandowe w treści przedstawienia ukazujące różnorakie formy aktywności zawodowej przedstawicieli klasy robotniczo-chłopskiej wyróżnia wyższa kultura artystyczna i technika wykonania. "Trójka murarska", bagażowy na dworcu PKP, traktorzysta w polu, żniwiarka, ekspedientki w sklepie spożywczym – to tylko niektóre z przedstawień o charakterze edukacyjnym i propagandowym, ciekawych ze względu na kompletny brak wątków inteligenckich. Kompozycje przy ulicy Elektoralnej stanowią dziś bodaj największą tego typu grupę socrealistycznych dekoracji plastycznych w Warszawie, pochodzących z pierwszej połowy lat 50. XX wieku.
|
|
|