 |
|
"Postanowiliśmy - razem ze studentami - dopasować zadanie z drugiego semestru (zajęcia z rzeźby) do czysto teoretycznych wykładów, w konsekwencji tworząc bardzo spójne i czytelne zadanie - mówi profesor Antoni Pastwa. - Wyjście z realizacjami poza mury Akademii z pewnością poszerza zakres możliwości dydaktycznych. Kolejnym celem zadania było stworzenie w przestrzeni publicznej kompozycji rzeźbiarskich uwzględniających miejsce prezentacji - otoczenie, skalę projektów oraz tak podstawowe pojęcia z zakresu sztuki jak konieczność, spójność wewnętrzna i zewnętrzna, ale i zaobserwowanie wpływu realizacji na otoczenie".
Oto kilka przykładów:
"Wieloryb wypłynął z Wisły i leniwie usadowił się na jej brzegu - opisują swój obiekt autorki: Alicja Symela i Anna Siekierska. - To dość zaskakujące, ale co tak naprawdę wiadomo o tej dzikiej rzece, która nie dała się podporządkować strukturom miasta. Żyją w niej bobry, tudzież Syreny, kto wie, czy nie mógłby tu zamieszkać słynny Monstro, w którego brzuchu przez dwa lata mieszkał Dżepetto? A może to jakiś inny stwór, który zabłąkał się w nasze rejony? Wieloryb nad Wisłą będzie to obiekt wpisujący się w krajobraz wiślańskiego brzegu w sposób abstrakcyjny. Wieloryb o wymiarach 12 x 3 m będzie tworzony etapami. Najpierw powstanie drewniany szkielet wieloryba. Aktywne będzie także wnętrze. Obserwator będzie miał możliwość wejścia do środka. Światło wpadające do wnętrza wieloryba przez otwory w jego grzbiecie nawiązywać będzie do świata widzianego pod wodą".
"Projekt Wyspy na kijach powstał z inspiracji formami roślinnymi rzeki i zależnościami pomiędzy nimi oraz układem urbanistycznym terenu Nowego Miasta Warszawy i przyległej Wisły - mówi Iwona Rozbiewska. - Przedstawiona rzeźba jest jego miniaturą, modelem opartym na wizji rozwoju otoczenia Rzeki. Prezentuje koncepcję formy architektonicznej łączącej Skwer im. I Dywizji Pancernej z brzegiem Wisły. Propozycja stworzenia nowoczesnego wiaduktu nasunęła się w trakcie licznych spacerów pośród zieleni Skweru, pozostawiających niedosyt kontaktu z Rzeką. Odwołanie do najstarszych cywilizacji i wielu współczesnych miast, skupiających życie mieszkańców wokół wody, wskazuje na ważność łatwego dostępu do brzegu Wisły".
Jan Piszczek tak opisuje swoją instalację: "Jestem właścicielem jednych chyba z najpiękniejszych snów na ziemi, za dnia pozostaję pod ich wpływem. Staram się przemycać w swoich pracach logikę i magię tamtych światów do codziennej rzeczywistości. Tematem tej pracy jest woda... Kolonia czy ławica półprzezroczystych jaj o formie i fakturze organicznej, rozciągającej się zgodnie z kierunkiem prądu rzeki. Zagęszczają się i skupiają centralnie wokół największego, które obraca się wokół własnej osi dzięki ruchowi wody. W środku tej największej kuli, z gęstej cieczy wynurzają się ludzkie twarze, które wciąż się zmieniają dzięki jej obrotom".
Sfera - w założeniu projektu było stworzenie rzeźby "otwartej" wchodzącej w dialog ze specyficzną przestrzenią nadwiślańską. Praca miała opierać się na relatywnym postrzeganiu przestrzeni w zależności od perspektywy, punktu odniesienia. Sfera została zbudowana na napięciach pomiędzy przeciwieństwami: blisko vs. daleko, rysunek vs. rzeźba, forma otwarta vs. forma zamknięta, geometria vs. pejzaż, chaos vs. porządek, przestrzeń trójwymiarowa vs. Płaszczyzna...
Inauguracja:
Bulwar między Mostem Świętokrzyskim a Średnicowym w Warszawie
18 czerwca 2010, o godzinie 18:00
|
|