Muzeum Narodowe w Krakowie otrzymało niezwykle wartościowy i ciekawy dar. Pani Danuta Wójcicka, mieszkająca w Londynie, ofiarowała do naszych zbiorów dwa portrety autorstwa Stanisława Ignacego Witkiewicza (Witkacego). Oba przedstawiają Gabrielę Czarniecką-Berezowską. Pierwszy z nich, namalowany farba olejną na płótnie, powstał w roku 1912 i jest przykładem jeszcze "młodopolskiego" w duchu malarstwa portretowego artysty. Dodatkowej wartości dziełu dodaje fakt, że jest ono znane z fotografii wykonanej przez Witkacego a opublikowanej w książce Wojciecha Sztaby "Stanisław Ignacy Witkiewicz. Zaginione obrazy i rysunki sprzed roku 1914 według oryginalnych fotografii ze zbiorów Konstantego Puzyny" (Warszawa 1985, poz. 96). Jak wynika ze wstępnych oględzin obrazu, został on dość znacznie przycięty w stosunku do oryginalnego formatu i naklejony na tekturę. Drugie dzieło, wykonane w technice pastelu w 1936 roku, jest przykładem portretu narysowanego w ramach Firmy Portretowej Stanisław Ignacy Witkiewicz. Pastel ten, jak sam artysta zaznaczył w podpisie, został narysowany w "typie B" określanym w regulaminie firmy następująco: "rodzaj bardziej charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury. Robota bardziej kreskowa niż typu A z pewnym odcieniem cech charakterystycznych, co nie wyklucza "ładności" w portretach kobiecych. Stosunek do modela obiektywny". Obie prace stanowią bardzo cenny nabytek. Do tej pory Muzeum posiadało jedynie dwa wizerunki wykonane przez Witkacego przed rokiem 1914. Fakt, że ofiarowane portrety przedstawiają tę samą osobę, nadaje im dodatkową wartość historyczną. Muzeum planuje pokazanie obu dzieł w przygotowywanej Galerii Sztuki Polskiej XX wieku.

Światosław Lenartowicz, MNK