 |
|
Wystawa zorganizowana w ramach Festiwalu "Dotknięcie żywiołów". Sztuka i ekologia w dialogu polsko-niemieckim, z wspólnie z finansowym wsparciem Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej (Mit finanzieller Unterstützung der Stiftung für deutsch-polnische Zusammenarbeit) i objęta honorowym patronatem konsula generalnego Republiki Federalnej Niemiec dr Maren Klingler.
Piękno przyrody i piękno sztuki stanowiło przedmiot rozważań wielu filozofów na przestrzeni wieków, a refleksje te były na ogół ze sobą sprzężone. Kant pisał "Sztuka piękna przejawia swą doskonałość w tym właśnie, że opisuje pięknie rzeczy, które w przyrodzie byłyby szpetne lub nie podobałyby się." Piękno w sztuce czy też piękno sztuki było dla niego zagadnieniem bardziej złożonym, niż piękno przyrody, gdyż forma, która, jak zauważył, sama w sobie zachwyca w przyrodzie, w sztuce musi się spleść z celem, któremu ma służyć. W dzisiejszych czasach celem sztuki nie jest już jedynie budzenie zachwytu, jej funkcja estetyczna zostaje często zastąpiona przez warstwę refleksyjną. Sztuka ma nie tylko skłonić widza do myślenia - krytycznej refleksji nad otaczającą nas rzeczywistością, ale zachęcić go do działania, którego celem byłaby zmiana istniejącego stanu rzeczy. Współcześnie najpierw od natury odchodziliśmy - nawoływali do tego między innymi futuryści wychwalając kult maszyny, będącej absolutnym zaprzeczeniem natury - potem w końcu lat 60-tych ruchy alternatywne nawoływały do "powrotu do natury". Jednak przebijający z tych ostatnich optymizm szybko musiał się zmierzyć z rzeczywistością samej natury, która okazała się daleka od idylli w stylu J.J. Rousseau. Mogłoby się wydawać, ze obecnie mówienie o powrocie do natury i w ogóle zajmowanie się naturą poza wydziałami przyrodniczymi, jest absurdem. W dobie rzeczywistości wirtualnej i świata okablowanego na naturę praktycznie nie ma już miejsca. A jednak nadal powstają ruchy ekologiczne a kolejne teorie "powrotu do natury" podbijają świat. Nie powinno więc dziwić, że także niektórzy artyści właśnie z natury czerpią inspirację do swoich działań.
Tytuł prezentowanej w BUNKRZE SZTUKI wystawy akcentuje zarówno niezależną egzystencję natury, jak i jej funkcję kreatywną w odniesieniu do sztuki. Oba te elementy można odnaleźć w pracach artystów zaproszonych do wzięcia udziału w wystawie: Alexandra Honory'ego, Matthiasa Jackisha, Przemysława Jasielskiego, Rolfa Juliusa, Katarzyny Kozyry, Piotra Lutyńskiego, Małgorzaty Markiewicz i Michaeli Schweiger. W ich twórczości zainteresowanie przyrodą łączy się z próbą zrozumienia rządzących nią mechanizmów. Każdy z artystów przyjmuje oczywiście odmienne strategie, prowadzą oni z naturą rodzaj gry, przyjaznego dialogu, odwołania do niej pomagają im wyrazić własny światopogląd i filozofię życiową. Natura nie jest dla nich czymś odległym, jest elementem ich osobowości, a jednocześnie w ich projektach wyczuwa się ogromny respekt, jakim darzą przyrodę.
W ramach wystawy swoje projekty pokażą następujący artyści:
Przemysław Jasielski (Poznań)
Piotr Lutyński (Kraków)
Katarzyna Kozyra (Warszawa)
Małgorzata Markiewicz (Kraków)
Alexander Honory
Matthias Jackisch (Drezno)
Rolf Julius (Berlin)
Michaela Schweiger (Hessen)
Wystawie towarzyszy dwujęzyczny katalog (wersja polska i niemiecka). Zamieszczono w nim teksty opisujące rozmaite związki sztuki i biologii, m.in. traktujące o terroryzmie ekolo-gicznym czy o obecności natury w sztuce, a także szczegółowe noty biograficzne artystów i filozoficzne cytaty dotyczące związków sztuki i natury. Publikacja jest bogato ilustrowana. Kurator: Maria Anna Potocka. Koordynator: Renata Zawartka.
Kontakt: www.bunkier.com.pl
|