 |
|
Malarstwo Jakuba Dominika jest bardzo charakterystyczne, rozpoznawalne na pierwszy rzut oka. Artysta maluje przede wszystkim pejzaże: pola i sady z rzędami owocowych krzewów lub pojedyncze drzewa - monumentalne pomniki przyrody. Nie są to jednak tradycyjne pejzaże. Dominik ujął je we własną formułę. Kształtuje pejzaż poprzez geometryczne płaszczyzny i kolor. Kolor odrealniony, baśniowy, burzący nasze wzrokowe przyzwyczajenia.
To właśnie barwa intensywna i niezwykle świetlista sprawia, że malarstwo Dominika jest tak charakterystyczne i lubiane. Nie kopiuje on służalczo natury, jego dzieła nie opisują rzeczywistości, ale ujawniają doznania jakie artysta odczuwa w kontakcie z nią. Świat rzeczywisty ulega tu subiektywnej deformacji.
Tym samym regułom podlegają malowane czasem przez Dominika ascetyczne wnętrza. Nieobecnego w nich człowieka symbolizują koty uosabiające indywidualistów, samotników i artystyczne dusze. Ważnym elementem jest w tych wnętrzach okno. Okno otwierające się na świat. Okno, przez które zawsze widać ulubiony przez artystę pejzaż: fragment przydomowego ogródka, pień drzewa czy majaczące w oddali pola. W obrazach przedstawiających wnętrza uwidacznia się biegłość artysty w budowaniu przestrzeni i operowaniu światłocieniem. Ponownie jednak dominuje wyrazista, odrealniona barwa.
vV Galeria Sztuk Pięknych, ul. Obrońców 12, 03-933 Warszawa
Kontakt: www.galeriavv.pl
|