WYSTAWY
WARSZAWA - SALON SZTUKI 49
Julita Malinowska - Malarstwo
27.03.2008 - 11.04.2008

27.03.2008 - 11.04.2008
Julita Malinowska prezentuje prace malarskie, dla których bezpośrednią inspiracją stała się fascynacja orientem, kulturą innych krajów i kontynentów, a bezpośrednia potrzeba jej wymalowania narodziła się podczas podroży do Indii. Podejmuje rzadko pojawiający się we współczesnym malarstwie wątek radości życia, hedonistycznej zabawy. Ponownie człowiek, tym razem ze względu na niezwykle przejmujący go stan relaksacji, zostaje postawiony w centrum uwagi. Bohaterami jej płócien są dzieci o orientalnej urodzie, ciemnej karnacji, które ukazuje nagie, oddane w promieniach słońca i falach oceanu beztroskim pląsom.

Kompozycje budowane są niezwykle prostymi środkami. Artystka przedstawia jedną, czasami grupę dwóch postaci, które wyraźnie odcinają się od tła. Pokazuje je jako "przyłapane" w ekspresyjnym ruchu, bądź swobodnie ze sobą igrające. Ucieka od konwencjonalnej zabudowy powierzchni płótna, ku bezpretensjonalnej i wyestetyzowanej prostocie zawartej w geometrii figur i monochromatycznych zestawieniach barw. Pomimo żaru słońca i zachwytu nad egzotyczną przyrodą odwiedzanych krajów, autorka wprowadza bardzo oszczędną, wyważoną i chłodną kolorystykę. Postaci jakby wycina z płaszczyzny pokrytej jednolitym kolorem. Często głównym urozmaiceniem obrazów jest ich faktura. Zaburza tradycyjne myślenie o kompozycji asymetrycznie zestawiając drobną postać z dużą powierzchnią jednobarwnego płótna. Stosuje zaskakujące ujęcia i skróty perspektywiczne. Maluje przede wszystkim kolor, światło i formę, nimi uplastycznia ciemną dziecięcą sylwetkę oraz różnicuje barwy toni wody i piaszczystej plaży.

Dzieła jej odznaczają się przemyślaną, "fotograficzną" kompozycją. Jedne sceny dzieją się jakby w zwolnionym tempie (podkreślenie wyjątkowości wybranego momentu), inne notują kulminację ekspresji. To kameralny intymny świat dzieci pokazanych w bezgranicznej przestrzeni (jedyne ograniczenie tych otwartych kompozycji stanowią formaty płócien). Jednym razem opowiada o samotności dziecka, podkreślonej dodatkowo wyobcowaniem jego sylwetki z monochromatycznego tła, innym, o intymności prowadzących rozmowę pośród fal par, których jedynym świadkiem są odbijające się w wodzie ich cienie. To notatka z ulotności i kruchości ludzkiej egzystencji, w której czas przestaje istnieć, powrót do dzieciństwa jako utraconego raju. Jak dziecięce igraszki, w kompozycji i temacie, sztuka Malinowskiej wydaje się być pozornie banalna. Z głębokim podziwem dla egzotycznej natury, prostoty jej komponentów - form i kolorów, szuka w niej miejsca dla człowieka oraz malarskich inspiracji.

Salon Sztuki 49, Al. Jana Pawła II 49, Warszawa

Kontakt: www.salonsztuki49.pl


Wystawy aktualne | Archiwum wystaw 2003-2012

redakcja|nota prawna
© 2003-2024 sztuka.net   Wszelkie prawa zastrzeżone.