 |
|
Twórczość Ewy Miazek z ostatnich lat 2007-2008 jest zapisem wrażeń z odbywanych podróży do bliższych i bardziej odległych miejsc świata. Szczególnym dla artystki krajem są Indie odwiedzane przez nią trzykrotnie w poszukiwaniu nowych inspiracji i wewnętrznej przemiany. Kultura hinduska pozwala na zanurzenie się w niepowtarzalnym klimacie, atmosferze. To przestrzeń zupełnie odmienna od cywilizacji europejskiej. Wielki, różnorodny, pełen kontrastów kraj, wypełniony jest żywymi, wibrującymi kolorami i śladami upływu czasu. W nim każde istnienie zdeterminowane jest przez karmę i reinkarnację. Prezentowane obrazy to notatki z konkretnych widoków i sytuacji np. zatoka w Bombaju, łódki nad morzem. "Stop-klatki" pokazują miejsca dla artystki szczególne, do których chciałaby kiedyś wrócić i zatrzymać się w nich na dłużej.
Ewę Miazek znaliśmy dotychczas jako malarkę pejzaży fantastycznych traktujących o filozoficznej wędrówce przez życie, o śladach ingerencji człowieka w naturę. Pracami rządziła przede wszystkim geometria i konstrukcja. Malarski zapis obfitował w syntetyczne skróty, znaki, kody kulturowe, stanowił odwołania do treści symbolicznych.
Konstrukcja wciąż pozostała zagadnieniem dla artystki niezwykle intrygującym. W poprzednich okresach utrwalała na płótnie sumeryjskie zigguraty, pojedyncze elementy architektoniczne. W obecnie prezentowanych - mosty, czy barki to dla autorki również swoiste funkcjonalne konstrukcje, dające się zamknąć poprzez sugestię, że w ich wnętrzu toczy się życie, w zindywidualizowanej formie.
W prezentowanych pracach tematem jest nie człowiek, ale ślady jego działalności, wpływ na kształt aglomeracji miejskich (mosty, wiadukty) czy toczącego się na statkach życia.
Barki, ich wielobarwność, fascynują Miazek od dzieciństwa, to "wehikuły" do przemieszczania się, dające poczucie chwilowego bezpieczeństwa i dachu nad głową. Malarka pokazuje statki w zatoce bombajskiej, łodzie przy plażach Indii, czy kutry na Tamizie, zwracając szczególną uwagę przede wszystkim na te nadszarpnięte zębem czasu, lekko zdezelowane, reperowane i składane ręcznie, samowystarczalne, przyjazne "wodnym" Nomadom.
Intrygują ją również mosty, ich prześwity i zaułki. Brudne, brzydkie, znaczone bytowaniem i eksploatacją, przez to mające niezwykłą siłę, magię i klimat, dają nowe spojrzenie na otoczenie, wodę i przede wszystkim stanowią ślad swoistej symbiozy współczesnej cywilizacji z naturą.
Pomimo obrania za temat przewodni płócien pejzaż i architekturę, Ewa jest niezwykle wrażliwa na człowieka. Pochyla się nad ubogimi i nieprzystosowanymi, o których niezwykłym kolorycie życia mówią klimatyczne, fotografowane przez nią a następnie odmalowywane zaułki, symboliczne domy - barki i łódki, z połatanymi zasłonami w oknach kajut.
Malarka, absolwentka pracowni profesora Stefana Gierowskiego oraz studium scenografii u profesora Józefa Szajny daje się poznać z nowej strony. Nie tylko jako rozpoznawalna ze względu na jedność stylistyczną swojego malarstwa artystka (syntezę zapisu wizualnego, zainteresowania formalne, dbałość o konstrukcję); ale osoba wciąż poszukująca nowych inspiracji, motywów i odpowiedniego dla nich kształtu. Po raz kolejny podobnie do Maxa Ernsta, czy Davida Hockney'a podejmuje tematykę różnorodną klimatycznie, nie przejmując się specjalnie konsekwencją w oddaniu formy. Malowanie traktuje jako poligon doświadczalny, swobodną drogę do utrwalania w obrazie autentycznych doznań i swoistego piękna.
Płótna Ewy Miazek emanują spójnością i przejrzystością, widzimy w nich również samą autorkę: jej podejście do życia, specyficzne poczucie humoru, silną osobowość i przede wszystkim wielką indywidualistkę.
Ewa Miazek - studia: 1974-76 - Wydział Malarstwa ASP w Warszawie, dyplom w pracowni prof. S. Gierowskiego. W latach 1976-78 studiowała w podyplomowym studium scenografii u prof. J. Szajny. Autorka kilkudziesięciu wystaw indywidualnych, uczestniczka wielu zbiorowych w Polsce i za granicą (m.in.: w Holandii, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Mongolii, Niemczech, Meksyku). Jej prace znajdują uprzywilejowane miejsce u wielu miłośników w kraju i za granicą.
Salon Sztuki 49, Al. Jana Pawła II 49, Warszawa
Kontakt: www.salonsztuki49.pl
|