 |
|
Monumentalny obraz wykonany techniką pastelu powstał we Wrocławiu w ramach Ósmych Międzynarodowych Spotkań Teatru Otwartego na przełomie września i października 1987 roku. Dzieło zakupione przez wrocławskie muzeum tuż po jego realizacji przypomina twórczość artysty, który pozostając wierny sztuce figuratywnej i poszukując inspiracji w sztuce dawnej, stworzył własny styl wypowiedzi. Ekspozycji obrazu towarzyszy pokaz fotografii dokumentujących wrocławski spektakl. Artysta zrealizował obraz podczas kilkudniowego widowiska, który był nie tylko publicznym pokazem procesu tworzenia i odkrywaniem doskonałego warsztatu niezwykle utalentowanego rysownika, ale wreszcie dzięki bezpośredniemu i spontanicznemu kontaktowi artysty z obserwującymi go widzami, parateatralną formą spektaklu rysowania.
Idea Teatru Rysowania Franciszka Starowieyskiego narodziła się w 1980 roku i była rozwijana przez artystę przez kolejnych kilkanaście lat. W tym czasie odbyło się ponad 20 publicznych sesji malarskich, w kraju i za granicą. Obraz z Muzeum Narodowego we Wrocławiu to znakomity przykład teatru rysowania Franciszka Starowieyskiego, w którym artysta twórczo improwizował prowadząc jednocześnie ożywiony dialog z widzami. Kompozycja podyktowana niezwykłą wyobraźnią jej twórcy, przedstawia fantastyczną wizję świata zwierzęco-ludzkich postaci. Bogactwo zróżnicowanych kształtów i obecny w tym obrazie wątek przemijania przypominają o fascynacjach Starowieyskiego epoką baroku,
a zderzenie form rzeczywistych i wyobrażonych wskazuje na inspiracje surrealizmem wiążąc tę kompozycję z epoką nam współczesną. Pośród naniesionych na płótno słownych komentarzy znajduje się odniesienie do twórczości Waldemara Cwenarskiego, to znak pamięci Starowieyskiego o wybitnym, lecz przedwcześnie zmarłym wrocławskim malarzu.
Prezentacji towarzyszy dokumentacja fotograficzna z realizacji obrazu przez Artystę.
Muzeum Narodowe we Wrocławiu. Pl. Powstańców Warszawy 5
Kontakt: www.mnwr.art.pl
|