 |
|
Ideą przewodnią, jaka przyświeca tej wystawie jest chęć ukazania przekroju dorobku artystycznego Leszka Mądzika, twórcy 17 wyjątkowych spektakli, dyrektora Sceny Plastycznej KUL, założonej 34 lata temu i będącej najdłużej istniejącym w kraju teatrem autorskim. Teatr jest życiem Mądzika, ale jego pasje to także fotografia, plakat, film i muzyka. Założeniem kształtującym dzieło autora od początku jego drogi twórczej jest malowanie teatru za pomocą światła i ciemności. Każdy spektakl, zdjęcie, plakat jest dla niego specyficznym obrazem malarskim. Czerń jest jego blejtramem, na którym białym pędzlem - światłem maluje poszczególne akty emocjonującego spektaklu. Ekspozycja prezentuje plakaty (teatralne, filmowe, muzyczne), także fotografie utrwalające miejsca, postaci i zjawiska, z którymi autor spotyka się podczas licznych podróży ze swoim Teatrem i które sam nazywa swoją intymną dużą radością w małym obiektywie. Wyjątkowym elementem jest wystawa makiet oraz obiektów scenograficznych Sceny Plastycznej KUL, umożliwiająca widzom wejrzenie do wnętrza kolejnych inscenizacji. Ekspozycja zaprezentuje elementy scenografii pochodzące ze spektakli, min. "Zielnik", "Wrota", "Kir" oraz "Tchnienie", "Pętanie" i "Wędrowne". Aranżacja wystawy pozwala wniknąć w atmosferę, charakter scenicznych obrazów powstających w Scenie Plastycznej KUL, dotykających problemów egzystencji ludzkiej, przemijania, Absolutu. Proponuje inne spojrzenie na twórczość ikony współczesnego teatru narracji plastycznej. Całości towarzyszy prezentacja utworów muzycznych, pochodzących ze spektakli KULtowej Sceny Plastycznej oraz filmu o Teatrze Leszka Mądzika.
Zdjęcia z podróży ułożone w teatr
Scena Plastyczna KUL została powołana do życia 34 lata temu i jest obecnie najdłużej istniejącym w kraju teatrem autorskim. Założyciel i spiritus movens grupy Leszek Mądzik, tworząc swój teatr narracji plastycznej, wprowadza w ruch przejmujące obrazy, porozumiewając się z widzem poprzez siłę ich dramaturgii, muzykę, nastój, światło. Uniwersalny wymiar spektakli granych przez Scenę Plastyczną sprawił, iż od początku była to scena KUL-towa, a każda z jej siedemnastu premier jest do dziś celebrowanym wydarzeniem artystycznym. "Miłość, wiara, świętość, przerażenie, poczucie skończoności, śmierć - oto, co zaludnia przestrzeń moich spektakli i w zasadzie cały czas, od początku 1969 roku do najnowszego spektaklu, robie jedno przedstawienie". Ten wszechspektakl Mądzika rozgrywa się jednakże nie tylko na deskach teatru. Obok muzyki, plakatu, filmu, fotografia jest kolejną wielką pasją artysty. Zdjęcia, robione w czasie niezliczonych podróży z teatrem, inspirują do tego, co potem ukazuje się na scenie. Sam autor w trakcie tworzenia wielokrotnie sięga do utrwalonych przez aparat obrazów, z których powstają kolaże będące repliką przeżyć duchowych. Zdjęcia te niejednokrotnie zapowiadają teatr Mądzika, a sytuacje uchwycone w kadrze antycypują obrazy spektaklu, których niezwykła światłoczułość ujawnia bliskie powiązania ze sztuką fotografii. Pejzaże wyobraźni, nie są jedynie tytułem ekspozycji. To prywatne określenie Leszka Mądzika, nazywające obrazy odgrywające kluczową rolę w jego autorskim teatrze. Te sceny malowane światłem i ciemnością, to także pejzaże pamięci , którymi karmi się sztuka. Ekspozycja w Muzeum Narodowym odkrywa elementy owego misterium pamięci. Obiekty scenograficzne pochodzące ze spektakli "Zielnik", "Wrota", "Kir" oraz "Tchnienie", "Pętanie" i "Wędrowne" są dla wielu ikonami współczesnej twórczości teatralnej. Wizjonerskie przedstawienia rozszczepione na plastyczne detale obecne są teraz na wyciągnięcie ręki, a żyjące w nich postaci ujmują nas za dłoń, wiodąc na wyprawę w głąb Sceny. Jest to podróż bez słów, jednakże nie przeżywamy jej w ciszy. Muzyka, nieodłączny element spektakli Mądzika wypełnia przestrzeń, w której się znajdujemy, prowadzi nas po kolejnych dźwiękowych ścieżkach. Bo taka jest właśnie szczególna aranżacja wystawy, która pozwala wniknąć w atmosferę, wejrzeć w charakter scenicznych obrazów powstających w Scenie Plastycznej KUL. Wystawa Leszka Mądzika to przekrój dorobku artystycznego, prezentujący w szerokiej formie główne przejawy jego twórczości i unikając słów, tak bardzo nieinteresujących dla samego artysty, dodajmy: Resztę trzeba zobaczyć i przeżyć.
Komisarz wystawy: Mariusz Hermansdorfer
Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Pl. Powstańców Warszawy 5, 50-153 Wrocław. Kontakt: www.mnwr.art.pl |