 |
|
W łódzkim Atlasie Sztuki prezentowany jest projekt Krzysztofa Wodiczki zatytułowany "Goście". Projekt wcześniej został pokazany w Pawilonie Polskim na 53. Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Wenecji w ubiegłym roku. W wydanym w związku z prezentacją podczas Biennale w Wenecji katalogu Komisarz Pawilonu Polskiego i Dyrektor Zachęty Narodowej Galerii Sztuki dr Agnieszka Morawińska napisała: "Wielkim sukcesem artysty jest to, że potrafił w tylu miejscach, w rozmaitych punktach świata, wśród różnych historii i kultur, dotknąć miejsc bolesnych i poprzez monumentalne projekcje ukazać je wielkiej liczbie ludzi". I nie inaczej było z "Gośćmi" w Wenecji. O projekcie Krzysztofa Wodiczki pisały wszystkie ważne dzienniki światowe, od Corriere della Sera, przez Le Figaro, Le Monde, ABC, The Sunday Times, Boston Globe, Die Tageszeitung po New York Times. Wiele miejsca najnowszemu projektowi artysty poświęciła prasa branżowa. Oczywiście wszyscy dostrzegli walory projektu, zaś zaangażowana w produkcję projektu Hanna Wróblewska - I Zastępca Dyrektora Zachęty Narodowej Galerii Sztuki zaraz po otwarciu wystawy w Wenecji napisała w liście: "Projekcje wyszły przepięknie i myślę ze wszystkich koproducentów przepełnia duma". Warto dodać, że Krzysztof Wodiczko 23 lata temu w 1986 roku reprezentował Kanadę na Biennale Weneckim.
Atlas Sztuki, który był koproducentem projektu Krzysztofa Wodiczki w Wenecji, z ogromną przyjemnością zaprasza do swojej przestrzeni wystawienniczej. Kuratorem wystawy w Łodzi, podobnie jak w Wenecji, jest Bożena Czubak.
**********
Krzysztof Wodiczko urodził się w Warszawie w 1943 roku, mieszka i pracuje w Nowym Jorku, Bostonie i Warszawie. Artysta multimedialny, teoretyk sztuki, profesor, wykładowca akademicki. Od 1980 roku zrealizował około 80 projekcji w kilkunastu krajach na różnych kontynentach. Projekcje o wymowie politycznej i społecznej, z wykorzystaniem slajdów i wideo pokazywane we wnętrzach galerii i muzeów oraz na fasadach budynków i pomników, podejmowały kwestie praw człowieka, demokracji, przemocy, alienacji. Począwszy od krakowskiej projekcji Słowa i gesty Wieży Ratuszowej (1996), artysta ożywia obrazami i głosami uczestników ważne dla miast pomniki czy budowle (Bunker Hill Monument, Boston, 1998; A-Bomb Dome, Hiroszima, 1999; El Centro Cultural, Tijuana, 2001; fasada budynku Zachęty, Warszawa, 2005; Kustmuseum, Basel, 2006; Pomnika Adama Mickiewicz, Warszawa, 2008, Projekcja Poznańska, Poznań 2008). W ramach 53 Międzynarodowego Biennale Sztuki w Wenecji artysta prezentował w Pawilonie Polskim projekcję Goście. Równocześnie jego projekcja Veterans' Flame była pokazywana w Fort Jay, Governors Island, New York w ramach PLOT/09: This World and Nearer Ones. Obecnie jego najnowszy projekt...OUT OF HERE: The Veterans Project jest prezentowany w Institute of Contemporary Art, Boston, Massachusetts. Do 24 stycznia w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w ramach pokazu nowych nabytków do kolekcji można oglądać jego instalację „Autoportret 2”, w ubiegłym roku prezentowaną w warszawskiej Fundacji Profile.
Wodiczko jest twórcą licznych projektów, urządzeń, pojazdów, w których odzwierciedla się jego krytyczno-utopijna postawa artystyczna. W latach 70. tworzył projekty alegoryczne Pojazdy, traktujące o granicach wolności w przestrzeni politycznej ówczesnej Polski. W kolejnych dekadach kontynuował prace nad urządzeniami i pojazdami, które opracowywał z myślą o bezdomnych, emigrantach, weteranach, ludziach wyobcowanych, pozbawionych możliwości wypowiadania się: Pojazd bezdomnych (1988–1989), Poliscar (1991), Laska tułacza (1992), Rzecznik obcego (Porte-Parole) (1994), Egida (2000), Rozbroja (1999). Jego Pojazd weteranów wojennych prezentowany był w sierpniu 2008 w Denver w czasie Narodowej Konwencji Demokratów. W 2009 roku przy współpracy z Foundation for Art and Creative Technology kolejna wersja Pojazdu weteranów wojennych była przedstawiona w Liverpoolu .Obecnie Krzysztof Wodiczko pracuje nad projektem Percent for Art dla City of Cambridge, Mass., pomnikiem upamiętniającym zniesienie niewolnictwa w Nantes, i projektem dla Fire Station Art. Center w Dublinie.
Jego indywidualne wystawy odbyły się m.in. w: MIT Visual Center, Cambridge; Mass.;Walker Art. Center, Minneapolis; Muzeum Sztuki w Łodzi; Fundació Antoni Tàpies, Barcelona; Wadsworth Atheneum, Hartford, Connecticut; Museum of Contemporary Art, San Diego, Kalifornia; La Jolla Museum of Contemporary Art, La Jolla, Kalifornia; CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa; Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa; Bunkier Sztuki, Kraków; De Appel, Amsterdam; Hiroshima City Museum of Contemporary Art, Hiroszima; Museum of Contemporary Art, Huston; Galerie Lelong New York. Na 2009 rok zaplanowana jest wystawa w Institute of Contemporary Art w Bostonie. Trwają prace nad wystawami w City Museum of Modern Art w Osace, Museo de Arte Contemporáneo w Caracas i w Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia w Madrycie. Artysta brał udział w wielu międzynarodowych wystawach sztuki współczesnej, m. in: w D ocumenta 6 (1977) i Documenta 8 w Kassel (1987), Biennale w São Paulo (1965, 1967, 1985), Biennale Paryskim (1969, 1975), Biennale w Sydney (1979, 1982), Biennale w Lyonie, Biennale Weneckim (1986, 2000), Whitney Biennale (2000), Gwangju Biennale (2000, 2004, 2006). Uczestniczył w wystawach tematycznych: Presences Polonaises (1983) i Les Magiciens de la Terre, obie Centre Georges Pompidou w Paryżu (1989), Gdzie jest brat twój, Abel?, Zachęta w Warszawie (1997), Design for the Real World, Generali Foundation w W iedniu (2002), The Interventionists: Art in the Social Sphere, Mass MoCA w North Adams, Massachusetts (2005), Cold World Modern w Victoria & Albert Museum w Londynie (2009).
Był wykładowcą i profesorem wizytującym w: Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i na Politechnice Warszawskiej; w École Nationale Supérieure des Beaux Arts w Paryżu; w California Institute of the Arts, Valencia, Kalifornia; Cooper Union School of Art w Nowym Jorku; University of Hartford w Hartford, Connecticut; Institute of Technology w Nowym Jorku; Nova Scotia College of Art and Design w Halifax, Kanada; w Ontario College of Art w Toronto. Obecnie jest dyrektorem Center for Advanced Visual Studies w Massachusetts Institute of Technology, Cambridge, Mass.; kieruje też grupą badawczą Interrogative Design Group oraz wykłada w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.
Jego teksty na temat sztuki publicznej, publikowane są w antologiach tekstów teoretyczno-krytycznych, m.in. w: Theories and Documents of Contemporary Art, Art in Theory: 1945–1995, w licznych czasopismach (m.in.: „October”, „Art Press”, „Canadian Journal of Political and Social Theory”, „Assemblage”, „Grand Street”); katalogach wystaw (m.in.: Public Address, Walker Art Center; Instruments, Projections, Vehicles, Fundació Antoni Tàpies w Barcelonie; Projekcje publiczne 1996–2004, Bunkier Sztuki, Kraków; Pomnikoterapia, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa). Zbiory jego wypowiedzi teoretycznych wydała École Nationale Supérieure des Beaux-Arts w Paryżu (Art Publique, Art Critique), MIT Press w Cambridge, Mass. (Critical Vehicles), CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie (Krzysztof Wodiczko. Sztuka publiczna).W Polsce jego teksty ukazały się też w „Odrze”, „Kresach”, „Obiegu” i „Czasie Kultury”.
Bogata bibliografia publikacji poświęconych artyście obejmuje m.in.: Conversations about a Project for a Homeless Vehicle, „October”, 47, 1988; Krzysztof Wodiczko: New York City Tableaux, Tompkins Square, and the Homeless Vehicle Project, Exit Art, New York 1990; The Homeless Vehicle Project, Kyoto Shoin International, Kyoto 1991; Krzysztof Wodiczko. Instruments, Projeccions, Vehicles, kat. wyst. Fundació Antoni Tàpies, Barcelona 1992; Krzysztof Wodiczko; Public Address, kat.wyst. Walker Art Center, Minneapolis 1992; Krzysztof Wodiczko, Art Public, Art Critique, École Nationale Supérieure des Beaux-Arts, Paris 1995; Krzysztof Wodiczko. Sztuka publiczna, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 1995; Krzysztof Wodiczko, De Appel, Amsterdam, 1996; Krzysztof Wodiczko. The 4th Hiroshima Art Prize, kat. wyst. Hiroshima City Museum of Contemporary Art, Hiroshima 1999; Wodiczko Krzysztof, Criticals Vehicles, Writings, Projects, Interviews, MIT Press, Cambridge, Mass., London 1999; Krzysztof Wodiczko. Projekcje publiczne:1996–2004, Bunkier Sztuki, Kraków 2005, Krzysztof Wodiczko. Pomnikoterapia, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2005; Goście. Krzysztof Wodiczko, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa; Charta Books, New York, 2009.
Krzysztof Wodiczko otrzymał Hiroshima Art Prize (1998), Kepes Arts Prize (2004) i Nagrodę im. Katarzyny Kobro (2006), Skowhegan Medal for Sculpture (2008) oraz medal Gloria Artis (2009) przyznawany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP. Jest doktorem honoris causa Maine College of Art w Portland (2004) i Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (2007).
Atlas Sztuki. ul. Piotrkowska 114/116, 90-006 Łódź
Kontakt: www.atlassztuki.pl
|