 |
|
Piekło Niebo to tytuł filmu video Justyny Wencel, będącego częścią Królestwa, cyklu eksperymentalnych działań na ogrodzie rodzinnego domu, na który składają się filmy video, instalacje i obiekty. Artystka porusza kwestie tożsamości, pamięci, przemijania oraz relacji międzypokoleniowych. Odwołuje się w nim do rodzinnych historii, traum, wspomnień i bliskich osób związanych z miejscowością, w której spędziła dzieciństwo i młodość.
Piekło Niebo nawiązuje do popularnej papierowej zabawy w piekło i niebo (w której obu tym przestrzeniom i wyborom przyporządkowane są kolorystyczne pola: czerwień zarezerwowana jest dla piekła, a błękit dla nieba). W rzeczywistości wybór okazuje się pozorny, gdyż odbywa się losowo i przyporządkowuje wybierającego zdarzeniu, zmuszając go do konfrontacji. Obecność "piekła" w filmie bardziej zaznacza się w warstwie muzycznej - dźwiękowe dysharmonie, arytmie i zakłócenia potęgują wrażenie chaosu. Niewykluczone, że w tym wypadku piekło oraz niebo są jednym i tym samym miejscem/stanem.
Celem autorki projektu staje się wizualizacja osobistych obrzędów i uczestnictwo w procesie reaktywacji przestrzeni. Artystkę interesuje także człowiek i jego relacja z naturą, choć okazuje się, że częściej podąża tropem jego nieobecności, używając przemilczeń czy niedopowiedzeń.
Kluczową rolę w działaniach na ogrodzie odgrywają siły przyrody, które objawiają się w zmiennych cyklach pór roku oraz procesach wzrostu i rozkładu. Przyroda działa bez jakiegokolwiek nadzoru, co w rezultacie sprawia, że prace pozostawione same sobie zostają przez nią wchłonięte. Ogród rodzinnego domu staje się sceną wydarzeń, w których czas stapia się z przestrzenią, obecność z nieobecnością, a początek z końcem.
Na wystawie Piekło Niebo można zobaczyć wybrane prace z cyklu Królestwo.
Justyna Wencel - ur. w 1977. W 2003 ukończyła filologię angielską na UW, a w 2005 malarstwo na ASP w Warszawie, w pracowni Jarosława Modzelewskiego. Zajmuje się instalacją, obiektami, video oraz sztuką w przestrzeni publicznej. Mieszka i pracuje w Warszawie. Dwukrotnie otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2006, 2009). Brała udział w wystawach grupowych: Chcę wyjść! Chcę wrócić do domu, Appendix 2, Warszawa (2009), Varsovia Saluta Roma, Instytut Polski, Rzym, Włochy (2008), Development, Praga, Warszawa (2008), Tu zaszła zmiana, Galeria Kordegarda, Warszawa (2007), Sen o Warszawie, Instytut Polski, Budapeszt, Węgry (2007), Plac Przyjaźni, Mu-Vesz Pince, Galeria Platan, Budapeszt, Węgry (2007), Zmiana Organizacji Ruchu w Laboratorium, Centrum Sztuki Współczesnej - Zamek Ujazdowski, Warszawa (2004) oraz festiwalach filmów video. W 2010 odbyła się jej indywidualna wystawa Królestwo w Galerii Manhattan w Łodzi.
Galeria 2.0, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
Krakowskie Przedmieście 5, Pałac Czapskich-Raczyńskich (ostatnie piętro)
Kontakt: www.galeriadwazero.blogspot.com
|