 |
|
Twórczość Antoniny Wysockiej-Jończak sprawia wrażenie sztuki przedstawieniowej. Sama artystka mówiła, że zawsze wychodzi od realizmu. Ale na realizmie nie kończyła – dotykała go tylko pobieżnie, a potem następował etap syntezy, ograniczania kompozycji do najważniejszych brył, linii, które w ostatecznym rozrachunku składały się na zobrazowanie konkretnego symbolu, metafory, idei. Patrząc na popiersia wykonane przez artystkę, nie widzimy portretu realnego człowieka, tylko jego emocje, charakter, uczucia. Ma się wrażenie jakby te portrety były wywrócone na lewą stronę, jakby nie chodziło o ich powierzchowność, fizyczność, ale właśnie o prawdziwe, obnażone z wszelkich konwenansów i zahamowań wnętrze. Z tego powodu prace Antoniny Wysockiej-Jończak są pełne humanizmu, nawet, gdy formalnie ocierają się o abstrakcję. Artystka preferowała tworzenie w twardych materiach – kamieniu, drewnie i brązie. Na ekspozycji zgrupowano prace również pod kątem materiałów. Osobno wyeksponowano prace wykonane w drewnie, osobno w metalu czy kamieniu. Różnorodność technik wprowadziła bogactwo tematyki. Obok dualistycznych, pełnych ekspresji popiersi, zobaczymy syntetyczne grupy rzeźbiarskie – „Hiroszima” i „Wygnanie”, obok portretów członków najbliższej rodziny, bardzo symboliczną serię „Dysków”, a obok masywnych form marmurowych, subtelną, wieloelementową „Drogę”. W każdej z tych kompozycji rzuca się w oczy pewna właściwość, która stanowi świadectwo profesjonalizmu i prawdziwego powołania artystycznego - tą właściwością jest monumentalne piękno, które widać nawet w pracach kameralnych, wykonanych w niewielkiej skali.
Wystawa w Galerii „Oranżeria” miała być połączona z uroczystością obchodów jubileuszu 45-lecia pracy artystycznej. Antonina Wysocka-Jończak przygotowywała się do tej prezentacji od wielu miesięcy. Bardzo chciała przyjechać do Orońska, samodzielnie podjąć się trudu aranżacji, a potem osobiście otworzyć ekspozycję. Los chciał inaczej, odeszła za wcześnie, by dokończyć swoje dzieło. Nadaliśmy tej wystawie tytuł Zatrzymana w drodze. Mamy nadzieję, że sztuka Antoniny Wysockiej-Jończak przetrwa w naszej pamięci i mimo wszystko nic ją na tej drodze nie zatrzyma.
Antonina Wysocka-Jończak urodziła się w 1942 roku w Wilnie. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Szczecinie, a potem Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom uzyskała w 1966 roku w pracowni prof. Mariana Wnuka.
Kuratorzy: Jarosław Pajek, Monika Bartoszek
Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
Galeria Oranżeria, ul. Topolowa 1, Orońsko
Kontakt: www.rzezba-oronsko.pl
|