 |
|
Prawie sto lat temu, 10 października 1910 r., przy dzisiejszej ul. M. Smoluchowskiego nastąpiło otwarcie Królewskiej Wyższej Szkoły Technicznej (obecnej Politechniki Wrocławskiej), dokładnie naprzeciw uniwersyteckich klinik (ob. Akademii Medycznej). Hucznej inauguracji pierwszej tego typu szkoły we Wrocławiu dokonał cesarz Wilhelm II. Uroczystość ta połączona była z przecięciem wstęgi na wzniesionym wtedy moście Cesarskim (ob. Grunwaldzkim), największej wiszącej przeprawie w Niemczech, o niezwykle nowatorskiej konstrukcji. Stał się on symbolem dużych ambicji włodarzy miasta, którzy widzieli w nim bramę do dzielnicy naukowej, rozwijającej się w tym rejonie.
Od rou 1910, w burzliwym XX w., snuto marzenia o doskonałym centrum akademickim, i w mniej lub bardziej doskonały sposób marzenia te ziszczano. Powojenna wizja nowego wspaniałego ośrodka wyższych uczelni zakładała skupienie czterech wyższych uczelni, powiązanych z centrum kulturalnym i rejonem domów studenckich. Jej twórcami byli Krystyna i Marian Barscy, architekci należący do czołówki wrocławskich mistrzów deski kreślarskiej w powojennym Wrocławiu. Oś Grunwaldzką można dzisiaj nazwać „osią Barskich”, wzdłuż niej bowiem powstało dziewięć zespołów architektonicznych według ich projektu. Umożliwiał to wygrany przez nich w 1964 r. konkurs na zagospodarowanie pl. Grunwaldzkiego. Funkcjonalizm, elegancja, prostota formy, interesujący detal, zaskakujące wnętrza to bodaj najważniejsze cechy ich dzieł, które odnajdziemy w zrealizowanych budynkach.
Niniejsza wystawa ma na celu ukazanie jak niepozorna podmiejska dzielnica w ciągu stu lat stała się jednym z nielicznych wielkomiejskich rejonów Wrocławia o wyrazistej funkcji naukowej. Z drugiej strony ma przypomnieć przed- i powojenne wizje ośrodka naukowego, ów molierowski bogaty plan, i jego ubogi skutek, czyli najważniejsze realizacje z obu okresów, które niejednokrotnie stanowią jedynie namiastkę pierwotnych założeń.
Muzeum Miejskie Wrocławia, Stary Ratusz, Rynek 1, Sala Wójtowska
Kontakt: www.mmw.pl
|