 |
|
Wystawa Oskara Dawickiego w Bunkrze Sztuki jest pierwszą samodzielną prezentacją prac tego artysty w Krakowie - mieście, w którym artysta żył i pracował przez ostatnie kilka lat. Wystawa nie będzie jednak stanowiła retrospektywy czy podsumowania tego okresu pracy Dawickiego, który właśnie się zamyka (artysta przeprowadził się do Warszawy). Stanowić będzie całość, pomyślaną jaką jeden projekt, na który złoży się jednak kilka prac: malarstwa, wideoprojekcji i wideoperformance, realizacji in situ, specjalnie dopasowanych do przestrzeni Galerii, rejestracje z performance'u z cyklu Przepraszam, praca z serii Hommage to Bruce Lee (dziura w kracie), a także teoretyczne dzieło na temat tożsamości artysty polskiego na przykładzie twórczości Oskara Dawickiego. Prace te w większości stanowić będą zupełnie nowe realizacje, wyprodukowane przez Bunkier Sztuki. Głównym elementem wystawy będzie wielka sala z ekspozycją 20 "klasycznych" obrazów (z cyklu Dziesięciolecie malarstwa), na których odbędzie się gra pomiędzy ich statusem "malarskim", obrazów zapełnionych farbą, niosącym jakieś przedstawienie, w tym wypadku będące iluzją rzeczywistych fragmentów ścian, a rzeczywistością samą. Kolejna sala będzie multimedialną odpowiedzią na tę - "tradycyjną" - ekspozycję: będzie jej dokładnym odbiciem oddanym przez projekcję wideo w skali 1:1 (Dziesięciolecie malarstwa 2). Odbywał się tutaj będzie wideo-performance artysty jako magika. Nawiązanie do malarstwa, zawarte w tytule wystawy, może zaskakiwać, ponieważ Oskar Dawicki do tej pory nie wystawiał żadnych obrazów. Jednak tytułowe Dziesięciolecie malarstwa można interpretować na wiele sposobów. Najprostszym z nich jest odniesienie do faktu biograficznego: już ponad dziesięć lat temu Dawicki obronił na toruńskiej uczelni dyplom właśnie z malarstwa. Malarstwo to także odpowiedź na wyzwania, jakie niesie dla Dawickiego pokazanie w Bunkrze w tym samym czasie jego wystawy i wystawy jednego z najbardziej znanych polskich malarzy - Edwarda Dwurnika. Trzecim wreszcie wątkiem interpretacyjnym może stać się fakt, że refleksja Dawickiego dotyczy stanu sztuki w ogóle, a malarstwo, do niedawna główna dziedzina sztuk plastycznych, znajdujące się w awangardzie przemian artystycznych, teraz wprawdzie, jak to wieszczono, nie zniknęło, ale straciło na swoim znaczeniu. Tak więc pytania, jakie Oskar Dawicki zadaje sztuce: czy jeszcze istnieje, jaka jest jej rola, po co ją tworzyć dzisiaj - zawierające zwątpienie - doskonale "nadają się" do postawienia także malarstwu. Charakter prac i działań Dawickiego jest zazwyczaj prześmiewczy, pozbawiony patosu, ale też i zarozumiałości. Linia, w której się sytuuje ta twórczość, wywodzi się z dadaizmu. Sztuka Oskara Dawickiego to sztuka oporu, kultywowania niezależności własnego myślenia i zadawania niewygodnych pytań. Sztuka końca niewinności, zawierająca pytania, na które tak naprawdę boimy się odpowiedzieć, a które są konsekwencją czasu, w którym żyjemy. Wystawie będzie towarzyszył katalog zawierający obszerne kalendarium twórczości artysty.
Oskar Dawicki (1971). 1991-1996 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Performer, którego znakiem rozpoznawczym jest szmaragdowa błyszcząca marynarka. Regularnie znajduje się w czołówce rankingów najbardziej znanych i cenionych polskich artystów. Od 2001 należy do Supergrupy Azorro. Obecnie mieszka w Warszawie. Jego projekty charakteryzują się przewrotnością i dużym poczuciem humoru. Stawia w nich poważne pytania kwestionując własną działalność artystyczną i własne istnienie. Zatrudnił m.in. agencję detektywistyczną, która go szpiegowała, by dowiedzieć się czy Oskar Dawicki nadaje się na męża. Robi sobie portrety u ulicznych "artystów". Własne autoportrety wkomponował w komercyjne reklamy, które zarobkowo projektował. Nie należy jednak dać się zwieść rozwiązaniom, jakie proponuje. Ten śmiech jest gorzki i bynajmniej nie wynikający z nihilizmu. Pokazuje raczej czasy zamętu, w jakich żyjemy. Wybrane wystawy indywidualne: 1999 Dasein-Off, Galeria Zderzak, Kraków; 2002 Pomocy!, Galeria Raster, Warszawa; 2002 Advertising Project, Display, Praga; 2003 "O", Zachęta, Mały Salon, Warszawa; 2003 Wernisaż!, Galeria Raster, Warszawa. Najnowsze wystawy zbiorowe, w jakich brał udział: 2003 Sztuka III RP, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko; 2003 Spojrzenia, Zachęta, Warszawa; 2004 Reversed Art. And Engineering, Galerii Skulpturens Hus, Sztokholm (Szwecja); 2004 BHP. Zakładając nowa instytucję na terenach dawnej Stoczni Gdańskiej, Gdańsk. Na swoim koncie ma także ponad 30 performance, które wykonuje od 1994 roku, m.in. podczas festiwali: 1999 Wo ist Kunst Laboratory, Frauenfeld (Niemcy); 2000 Places and Between, Bergen (Norwegia); 2001 Up zug festiwal, Goethe Institut, Kraków; 2001 Zamek Wyobraźni, Słupsk; 2001 Eventgarden, Ogród Muzeum Archeologicznego, Kraków; 2001 Breaking News, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa; 2002 festiwal performance'u Zona 4, Timiszoara; 2002 Bone 5, Schlachthaus Theater, Berno (Szwajcaria); 2003 podczas wystawy Balkan Konsulat, Galeria Rotor, Graz (Austria); czy w Galerii Arsenał, Białystok (2004).
BUNKIER SZTUKI pl. Szczepański 3a, 31-011 Kraków
Kontakt: www.bunkier.com.pl |