WYSTAWY
KATOWICE - GALERIA SEKTOR I
Jerzy Grochocki - Geometria natury
10.03.2006 - 04.04.2006

10.03.2006 - 04.04.2006
Wszystko, co odbierają nasze zmysły, jest przestrzenią. To oczywiste stwierdzenie wymaga wyjaśnienia, że przestrzeń staje się wymierna, kiedy posiada punkty odniesienia. Przestrzeń w nieskonczoności nie ma wymiaru, gdyż w niej nie ma punktów odniesienia, a co za tym idzie nie jest w relacji do naszej percepcji. Człowiek porusza się w przestrzeni, odbiera ją i interpretuje. Sami stajemy się częścią przestrzeni, nasze myślenie staje się przestrzenne. Istnieją różne typy i rodzaje przestrzeni. Inna jest przestrzeń kosmiczna, a inna ta, z którą żyjemy jako istoty ziemskie. "Przestrzeń ziemska" jest jakby dotykalna i ciągle zmienia swój wymiar. Inna jest przestrzeń miejska, a inna górska, pustynna, morska, inna leśna. Przestrzeń nie jest przypadkowa, posiada swoistą logikę, swój system, a nawet swoją matematykę. Piony lasu posiadają rytm, geometrię, postępy i funkcje. Nie ma złej przestrzeni, są tylko różne wymiary, które poprzez intuicje i emocje porównujemy i oceniamy, a zrozumienie i wiedza tworzą inne wartości. Jedną z nich jest sztuka - jako dowód naszej integralności z naturą. Sztuka istnieje w przestrzeni zmiennych wartości i sama w sobie jest systemem w odniesieniu do czasu, tworząc nowe systemy. Iluzoryczna przestrzeń obrazu była wstępem do rozumienia, że jedynie płaski obraz je st prawdziwą częścią przestrzeni. Płaskie dzieło sztuki nie tworzy przestrzeni, lecz jest jej częścią. Sztuka ma jakby dwie płaszczyzny: myśli i realizacji. Pierwsza przekazuje powód twórczości, druga uświadamia, jak obiekt sztuki ma się do przestrzeni. Moje obrazy: z otwartym obszarem, z wystającymi elementami, z horyzontalnymi i pionowymi liniami poza obrazem lub zmieniające się w ruchu wymiary i powierzchnie, były zawsze związane z przestrzenią, a sformułowany przeze mnie system "Znaków i Przestrzeni" pozwala na znalezienie elementów, z jakich zbudowana jest przestrzeń i z jakich budujemy sztukę. Mając świadomość tych zasad, moje obiekty sztuki powstałe po roku 2000 potwierdzają związek między punktami odniesienia w przestrzeni natury a punktami odniesienia w przestrzeni analitycznej wyobraźni. Dążąc do perfekcji twórczej, świadomość podpowiada, że doskonałość idei jak i realizacji, tak jak każda doskonałość istnieje wyłącznie w wyobraźni. Nie ma prostej linii ani idealnego kwadratu. Może więc doskonałość jest w niedoskonałości, a w niej należy szukać "idealnej prostej", tam gdzie wszystko jest krzywe, gdzie kora wyznacza prostą pnia i gdzie "...są tylko pionowe horyzonty...", a w rytmie żywej geometrii szukać poezji słów, zamieniając je na imiona.
Jerzy Grochocki

Jerzy Grochocki ukończył Wydział Architektury na Politechnice Warszawskiej (1957) i Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie (1963). W latach 1963-68 namalował serie obrazów: "Pejzaże" (inspirowane pejzażem górskim), "Martwe Natury", "Kompozycje Figuratywne" i "Impresje" (w nastroju surrealnej abstrakcji). W 1967 założył artystyczną grupą malarską "Grupa 7" (wystawy: Warszawa, 1967; Herning, Archus - Dania, 1968). W roku 1969 brał udział w konkursie na pomnik Hana Asparucha w Bułgarii, zdobywając wyróżnienie. Matematyczno-geometryczne fascynacje prowadzą Grochockiego do twórczości w kierunku sztuki konstruktywistycznej. W roku 1970 w wyniku rozważań na temat koloru, przestrzeni i płaszczyzny obrazu wyodrębnił cztery podstawowe pojęcia kształtu: płaszczyznę, kwadrat, linie i punkt oraz cztery pojęcia barwy: czarnej, złotej, srebrnej i białej. Z tych elementów stworzył systemy: Czterech Znaków Płaszczyzny i Czterech Obszarów Przestrzeni. W 1977 roku uczestniczył w Kongresie Tekstu Wizualnego w Warszawie, gdzie pokazał swój system kolorystyczny w odniesieniu do dźwięku litery, tworząc swoisty język wizualny. W tym czasie był związany z ruchem Sztuki Systemu w Europie i z grupami artystycznymi, takimi jak "Arbeitkreis" w Holandii, "Dimensio" w Finlandii, "Exacte Tendenzen" w Austrii. Grochocki utworzył matematyczny ciąg liczbowy, który stał się inspiracją do wielu jego kompozycji. Tworzył także fotomontaże, collage z przypadkowych form oraz modularne obiekty przestrzenne. Brał udział w przeszło stu wystawach grupowych i indywidualnych w Europie i USA. Otrzymał kilka nagród i wyróżnień. Prace Grochockiego znajdują się w muzeach i prywatnych zbiorach w krajach Europy oraz w USA. W maju 1984 roku artysta wyemigrował wraz z rodziną do USA. Swoją twórczość pokazywał na wystawach indywidualnych i zbiorowych w Nowym Jorku, Portland (Oregon), Houston (Texas). W 1989 roku zamieszkał w Houston w stanie Texas. Od roku 2000 do swoich prac wnosi rzeczywiste elementy natury i tworzy malarskie obiekty przestrzenne, nazywając je "Syntezą Natury z Logiką Geometrii".

Galeria Sektor I. Górnośląskie Centrum Kultury, pl. Sejmu Śląskiego 2, Katowice
Kontakt: www.gck.org.pl


Wystawy aktualne | Archiwum wystaw 2003-2012

redakcja|nota prawna
© 2003-2024 sztuka.net   Wszelkie prawa zastrzeżone.