 |
|
Najnowsze obrazy Agaty Bogackiej (ur. 1976) różnią się znacznie od prac pokazywanych w 2004 roku na pierwszej wystawie indywidualnej artystki w Rastrze. Obrazy, pod względem treści, koloru jak i kompozycji, stały sie wieloplanowe. Proste sceny figuralne ustapiły miejsca sekwencji zdarzeń rozgrywających się równolegle na jednym płótnie. Odczytanie ciągu narracji należy do widza - najnowsze obrazy Agaty przypominają projekcję pomieszanych i nałożonych na siebie slajdów, które na ekranie płótna układają się w zupełnie nowe historie. Ich bieg zależy w dużej mierze od wyobraźni patrzącego, a sama artystka nie ukrywa, że również proces ich powstawania opierał się na surrealistycznej grze (braku) skojarzeń między poszczególnymi motywami. Charakterystyczna pozostaje nostalgiczna aura prac Bogackiej, erotyzm podszyty jest tu nieodmiennie smutkiem, tęsknotą, niespełnieniem, chociaż zarazem do najpiękniejszych momentów wystawy należy uwodzący akt ciężarnej kobiety na obrazie "Zaproszenie".
Odchodząc od dosłownych portretów i autoportretów, charakterystycznych dla swoich wcześniejszych prac, artystka wciela się teraz bardziej w rolę przewrotnego voyera, podglądającego świat zza zasłony, przez opadające na twarz włosy, z wnętrza otwartych ust czy spomiędzy własnych ud. Płasko malowane obrazy w swej dekoracyjności kojarzą się z równie podszytym erotyzmem językiem secesji i symbolizmu, a z bliższych w czasie odniesień z pełnym niepokoju malarstwem Jurrego Zielińskiego. Malarka prowadzi zarazem grę z dwuwymiarową konwencją obrazu w sposób dosłowny otwierając go - wycinając otwory w miejscu ust, czy wstawiając lusterka w oczy swoich bohaterów. Doświadczenie obrazu staje się bardziej fizyczne, a voyerystyczny akt jeszcze bardziej dwuznaczny - co jest na wierzchu, co skrywa się w głębi, a co pod powierzchnią obrazu?
Na wystawie po raz pierwszy prezentujemy również fotografie Agaty Bogackiej. Do tej pory wykonywane przez artystkę zdjęcia służyły przede wszystkim jako materiał studyjny i szkice do obrazów. Od niedawna jednak zaczęły się układać w osobną, nie związaną bezpośrednio z obrazami całość. Nawiazując do konwencji domowych snapshotów i poetyki intymnego fotodziennika, fotografie te dokumentują jednak sytuacje mniej lub bardziej wyreżyserowane przez artystkę. Są to swoiste, małe, prywatne alegorie różnych stanów emocji. Zdjęcia te układają się więc zarazem w wystiudowany, momentami bardzo przewrotny i autoironiczny portret artystki - czworonogiej malarki wieczorami wykradającej się chyłkiem z własnej pracowni.
W grudniu prace Agaty Bogackiej będzie można również zobaczyć na wystawie "Malarstwo Polskie XXI wieku" w warszawskiej Zachęcie.
Raster. ul. Hoża 42 m 8
00-516 Warszawa
Kontakt: raster.art.pl |