 |
|
Andrzej Graczykowski (1947) jest absolwentem Wydziału Grafiki i Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi. Dyplom w 1974 r. w Pracowni Technik Metalowych prof. Leszka Rózgi. W l. 1975-83 asystent w Pracowni Technik Drzeworytniczych Katedry Grafiki Warsztatowej w macierzystej uczelni. W 1980 r. był współzałożycielem grupy artystycznej Correspondance des Arts (książka artystyczna). Zajmuje się grafiką, malarstwem i grafiką komputerową.
Andrzej Graczykowski maluje niepełne lub dramatycznie zniekształcone postacie umieszczone w nieokreślonej przestrzeni. Nie obciąża wypowiedzi opisem sytuacji, nie przytłacza rozbudowaną narracją i anegdotą. Dzieła cechuje szczególna nastrojowość, atmosfera egzystencjalnych niepokojów, rodzaj świadomego antyestetyzmu o podłożu symboliczno - katastroficznym. Obrazy układają się w cykle, kolejne prace dotykają innego aspektu problemu, do momentu aż ten zostanie oświetlony ze wszystkich stron i zamknięty. Artysta zdaje sobie sprawę, że - wobec złożoności problemów współczesnego świata - stworzenie dzieła, obejmującego całość zagadnienia nie jest możliwe. Powstają zatem prace egzystujące niezależnie i równocześnie powiązane ze wszystkimi innymi. Bohater obrazów Andrzeja Graczykowskiego prezentowany jest niczym w świetle reflektorów. Jak klaun w cyrku lub debiutant wypchnięty na deski jarmarcznej, teatralnej sceny. Punktowe światło ukazuje ułomną, przestraszoną, poddaną codziennym rytuałom ludzką istotę. Człowiek, drobina wobec potęgi losu i śmierci, wydaje się być nieco niepewny w ruchach i gestach, żałosny w swej powadze i jakby niezdający sobie sprawy ze znikomości swych uczynków spełnianych pod niebem wieczności. Czasem postaci, szukając oparcia, tłoczą się jak nieszczęśnicy na skrzydłach średniowiecznych ołtarzy (...)
Andrzej Graczykowski stara się być wnikliwym obserwatorem rzeczywistości. Punkt wyjścia dla snucia intelektualnych czy estetycznych rozważań stanowi często zewnętrzna forma jakiegoś zjawiska. Podpatrzona - choćby w gazecie - sytuacja, spektakularny, intrygujący ruch czy gest, atmosfera towarzysząca scenie, wsparte wrażliwością artysty, zostają przełożone na język plastycznych kształtów i barw. Twórca stara się odkryć to, czego inni nie są świadomi, ujawnia to, czego w zewnętrznej formie sami nie jesteśmy w stanie dostrzec. To wszystko, co dzieje się w obrazie istotnego, często dzieje się i w sferze kompozycji i w sferze treści - symbolicznie - "ponad głowami ludzi".
Francis Bacon pragnął, aby jego obrazy wyglądały tak, "jakby otarła się o nie istota ludzka (...) pozostawiając ślad [swojej] obecności i pamięć minionych zdarzeń?" Dotykając istotnych spraw ludzkich, Andrzej Graczykowski, każdym obrazem mówi też z pewnością o sobie, z pewnością, ale uporem poszukuje własnej prawdy. Próbuje sięgać coraz głębiej, aby wyrazić z wystarczającą mocą to, co niewysłowione.
Dariusz Leśnikowski /fragment tekstu z katalogu towarzyszącego wystawie prac A. Graczykowskiego/
Miejska Galeria Sztuki w Łodzi. Galeria Willa, ul. Wólczańska 31
Kontakt: www.miejskagaleria.lodz.pl |