WZORNICTWO PRL

Nazwa Temperówka obrotowa "Wieża szachowa" Producent Spółdzielnia Inwalidów "Jedność" w Szczecinie Rok produkcji Lata 80. XX wieku Materiał plastik

Temperówka - przedmiot niezbędny w piórniku każdego ucznia szkoły podstawowej. Cóż jednak począć w przypadku, kiedy jej kształt i gabaryty nie pozwalają zmieścić się w piórniku? O tym projektant późnopeerelowskiego przyboru chyba nie pomyślał... Temperówka ze szczecińskiej "Jedności" w najlepszym przypadku stanowić mogła ozdobę dziecięcego biurka czy innej półki. Mobilna niestety nie była. Co najwyżej przeznaczony był jej los "wolnego elektronu" w zawsze zapełnionej ponad miarę przestrzeni uczniowskiego tornistra. Wśród książek, zeszytów, kanapek oraz obowiązkowych gaci na "wuef" narażona była na złośliwe zjawisko zwane dekompozycją. Wiecznie wypadająca podstawa to cecha szczególna uroczej i nieporęcznej "wieży". Trudno dziś dociec, czemu producentowi nie udało się (nie chciało) przez lata udoskonalić prostego przecież mechanizmu zakrętki... Zapewne koszt wykonania nowej matrycy był ponad siły (finansowe) państwowych spółdzielców... "Wieża szachowa" z nazwy samej zapowiadała rozwój temperówkowej linii o kolejne figury z szachownicy. Niestety, producent poprzestał na dwóch tylko modelach, produkowanych za to w szczególnie "atrakcyjnych" zestawach kolorystycznych. Umieszczona na metce cena 65 złotych polskich (sprzed denominacji) wskazuje, że popyt na temperówkę trwał do późnych lat osiemdziesiątych XX wieku. Biorąc pod uwagę liczne wady i raczej wątpliwe zalety, jej długoletnią produkcję należy uznać za ewenement peerelowskiego rynku przyborów szkolnych.

Foto i opracowanie © 2010 Paweł Giergoń