Artysta rzeźbiarz urodzony w Gdańsku w 1950 roku. Absolwent (rocznik 1976) gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w pracowni prof. A. Wiśniewskiego i prof. A. Smolany. Od 1981 roku mieszka i pracuje w Hamburgu. W 1998 roku laureat I nagrody, Prix du Jury, w Salonie Wiosennym 98, ufundowanej przez ministra kultury Luksemburga ( w Europejskim Konkursie Sztuki Współczesnej w Luksemburgu). W latach 1998-99 artysta otrzymał zlecenie od Bund der Polen in Deutschland e.V. (Związek Polaków w Niemczech) na projekt i realizację pomnika ku czci Polaków deportowanych z Powstania Warszawskiego 1944 r. dla Muzeum - Miejsca Pamięci b. obozu koncentracyjnego w Neuengamme koło Hamburga, będącego oddziałem Wydziału Kultury Wolnego i Hanzeatyckiego Miasta Hamburga.

"Moja artystyczna koncepcja polega na procesie zgłębienia istoty drewna jako materiału, zrozumienia jego struktury. Interesuje mnie stopień możliwości ingerencji w drewno w takiej mierze, by nie utraciło ono poprzez to niczego ze swej własnej tożsamości."
Jan de Weryha-Wysoczański

"(...) Biografia Jana de Weryhy-Wysoczańskiego odzwierciedla po troszę pełne zmian stosunki pomiędzy Niemcami i Polską. Urodzony w Gdańsku, przenosi się w wieku lat 31 do Hamburga, w czasach działania ruchu Solidarności, i zostaje tutaj członkiem Związku Atrystów w Niemczech. Zmiana miejsca, jak ta wtedy, była zmianą jednego systemu politycznego na drugi, jednego światopoglądu w inny, zupełnie przeciwstawny, który nie mógł przecież bez wywarcia piętna na ludziach czy artystach po prostu zniknąć bez śladu. W twórczości de Weryhy-Wysoczańskiego wyczuwa się silny wpływ amerykańskiej Minimal Art, szczególnie zaś wczesnych dzieł Carla André z lat sześćdziesiątych. Chodzi tu niewątpliwie o pokrewieństwo twórczego myślenia, łączące obu artystów. Carl André myśli strukturami, starając się konsekwentnie o powrót do pierwszorzędności struktury. Stara się on odejść od wymyślonej przez artystów formy, co więcej, zupełnie odchodzi od hierarchii kompozycji i indywidualności artystycznego charakteru. Czy jak formułuje to Sol LeWitt: "Forma pozostawiona sobie ma tylko ograniczone znaczenie, pozostaje gramatyką całej pracy". Na pierwszy rzut oka można by określić Weryhę jako późnoeuropejskiego przedstawiciela Minimal Art. Przyglądając się jednak bliżej, staje się jasne, że Weryha stawia takie wymagania, w których to Minimal Art zajmuje zgoła odmienne stanowisko. Naturalne procesy natury łączą się u niego z wolą racjonalnego tworzenia. Czysta forma Minimal Art uzyskuje podwójne znaczenie. Na przykład świadomie nie unika on indywidualnych śladów narzędzia, pozostawianych na materiale poprzez jego obróbkę, przeciwnie - stawia je w centrum zainteresowania. Narzędzia takie jak piła spalinowa, siekiera czy dłuto pozostawiają po sobie w jego pracach bardzo zróżnicowane powierzchnie. Poza tym uwielbia on swoje na wskroś minimalistycznie działające formacje, których zupełnie świadomie szuka w najprostszych wzorcach natury, jak np. w kopcach mrówek, pszczelich gniazdach, czy też w pojawiających się często archaicznych konstrukcjach przypominających igloo, kolumny, wieże z prosto ułożonymi, jakby do suszenia stosami drewna. W pracach Weryhy natura, jak również naturalny charakter materiału stają się punktem wyjścia zarówno dla idei, jak i procesów twórczych. Rzeźby jego żyją poprzez konfrontację obrobionego i nieobrobionego, dotkniętego i niedotkniętego materiału. Jednocześnie bardzo świadomie rozczarowuje on oczekiwania odbiorcy, który zwykle przedkłada obrobione części rzeźby ponad te, które nie są dotknięte ręką artysty, a więc nieobrobione. Szanowne Panie, Panowie, procesy historyczne, takie jak integracja europejska, oczekiwane rozszerzenie EU na Wschód, stawiają bardzo wysokie wymogi przed koniecznością komunikowania się, gotowością wspólnego, kreatywnego opracowywania problemów aktualnych, problemów historycznego obciążenia, jak i wspólnych szans na przyszłość. Kultura, sztuki, artyści, znane były zawsze ze swej gotowości do eksperymentu, do przekraczania granic, kwestionowania przyjętego, do rozwijania instrumentarium, które mogłoby posłużyć do współpracy z innymi modelami o odmiennym charakterze. Oni właśnie stworzyli sposób porozumiewania się, stojący ponad wszelkimi możliwymi granicami. W tym właśnie kontekście widziana być powinna wystawa, którą dzisiaj otwieramy, jako żyjący znak. Bo przecież Jan de Weryha-Wysoczański jest polsko-niemieckim artystą, w którego pracy historia i tradycje naszych obu krajów mają bezsprzeczny wpływ. I jeszcze jedno, kto zechce zrozumieć prace znajdujące się na tej wystawie nie potrzebuje do tego znajomości języka polskiego czy niemieckiego, powinien zdać się po prostu tylko na własne oczy."
Dr Christina Weiss, minister stanu ds. kultury i mediów RFN: fragmenty mowy powitalnej, otwierającej wystawę indywidualną Jana de Weryhy-Wysoczańskiego w hamburskim DB-Ausbesserungswerk, 1999 r.

"Poprzez tworzenie wielkoformatowych drewnianych tablic-objektów, zbudowanych z wielobarwnych rodzajów drewna, stawia Jan de Weryha-Wysoczański swoje prace w obszarze wpływów minimalistycznego i ornamentalnego. W jego pracach łatwość obcowania z materiałem kontrastuje z monumentalizmem i siłą, wynikającymi z pozostawianych surowych, nieokorowanych kawałków drewna, działających na odbiorcę w szczególnie wysoce przekonywujący sposób. Pierwotnemu patosowi materiału przeciwstawia artysta własną twórczą fantazję, która jednak ciągle podporządkowywana jest silnemu wpływowi charakteru drewna. Tym samym stają się często jego objekty bibliotekami najróżniejszych charakterów drewna, gdzie indywidualność każdego elementu jest jakby odbiciem oddziałowywania jednego z nich na harmonię wyważonej całości dzieła, w którym się wszystko zamyka, przy czym wspomniane powyżej indywidualności pozostają w istocie nadal zachowane."
Dr Daniel Spanke, dyrektor Kunsthalle Wilhelmshaven.

Wystawy indywidualne:

• 1998 - Artysta i natura. Historia pewnej kolaboracji. Galerie Kunst im Licht, Hamburg/Niemcy;
• 2000 - Jan de Weryha-Wysoczański. Obiekty w drewnie 1999-2000. DB-Ausbesserungswerk, Hamburg/Niemcy;
• 2002 - Objekty w drewnie 2000-2002. DB-Ausbesserungswerk, Hamburg/Niemcy;
• 2003 - Stała wystawa. Obiekty z drewna 1997-2003. DB-Ausbesserungswerk, Hamburg/Niemcy.

Udział w wystawach:

• 1978 - Arsenał, Biuro Wystaw Artystycznych, Poznań/Polska
• 1978 - Stowarzyszenie Architektów Polskich, Gdańsk/Polska
• 1979 - Galerie bei der Komödie, Augsburg/Niemcy
• 1983 - Nagroda Artystyczna Altony, Hamburg/Niemcy
• 1988 - Lauenburska Akademia Kultury i Nauki, Mölln/Niemcy
• 1989 - Salon Jesienny, Kunsthaus, Hamburg/Niemcy
• 1989 - Forum Sztuki Północ, OPD, Hamburg/Niemcy
• 1990 - Gallery of Visual Arts, Montana/USA
• 1992 - Park Art Center Bozeman, Montana/USA
• 1992 - Western Montana College Dillon, Montana/USA
• 1993 - Paris Gipson Square Museum, Montana/USA
• 1993 - Rzeźba w miejscu publicznym, Kevelaer/Niemcy
• 1995 - Rzeźba w miejscu publicznym, Kevelaer/Niemcy
• 1996 - Impresje Muzeum Rade przy zamku w Reinbeku, Reinbek/Niemcy
• 1997 - VIII Nagroda Artystyczna Miasta Ebersberg,Ebersberg/Niemcy
• 1998 - Salon Wiosenny 98, Luksemburg/Luksemburg
• 1998 - Wystawa rzeźby Hamburg-Vierlanden, Hamburg/Niemcy
• 1998 - Wystawa roku 1998, Ebersberg/Niemcy
• 1999 - Na czasie. 100 hamburskich artystów w mieście spichlerzy, Hamburg/Niemcy
• 1999 - IX Nagroda Artystyczna Miasta Ebersberg, Ebersberg/Niemcy
• 2002 - Galerie am Leewasser, Brunnen/Szwajcaria
• 2002 - 8. Wystawa Sztuki Natur-Mensch, (Andreas-Kunstpreis), Sankt Andreasberg/Niemcy

Kontakt: www.de-weryha-art.de